Akkad

Akkad, genoemd naar de stad Akkad of Agade, is het eerste Semitische rijk in Mesopotamië, ca. 2350-2150 v.Chr.

Het is gesticht door Sargon I van Akkad die van daaruit zijn heerschappij eerst uitbreidde over geheel Babylonië (Sumer en Akkad) en vervolgens over de 'Vier Werelddelen': Elam, Noord-Mesopotamië en Syrië (Mari) met Cappadocië.

Onder hem en zijn opvolgers - de meest bekende is zijn kleinzoon Naram-Sin, die evenals hijzelf legendarische roem verwierf - was Akkad een centraal georganiseerde staat, met uitgebreid ambtenarenapparaat en aan het hoofd een koning met goddelijke waardigheid. Het bergvolk der Goetaeërs maakte aan deze staat een eind. Uit onderzoek is echter gebleken dat het waarschijnlijk een klimaatverandering was die de mensen uit de staat deed wegtrekken. Door de uitblijvende regen mislukte oogst na oogst.

Het noordelijke, alluviale deel van Mesopotamië, waar Eufraat en Tigris elkaar het dichtst naderen, ten noorden van het eigenlijke Sumer, stond meer in het bijzonder bekend als Akkad. De Babylonische koningen noemden zich 'vorst van Sumer en Akkad'.

In de streek waar Akkad later zou ontstaan, zouden de eerste scholen zich gevormd hebben. Aangezien daar de eerste sedentaire mens zich vestigde, en daar ook een eerste vorm van maatschappij ontstond, ontstond tevens de noodzaak een onderwijssysteem in te voeren.

Sargon van Akkad
 

Sargon (Sjarroe-kin) van Akkad was de stichter van de dynastie van Akkad en eerste stichter van een groot Semitisch rijk in Mesopotamië. Hij regeerde van ca. 2251-2196 v.Chr.

Over zijn geboorte en jeugd bestaan veel legenden. Zijn moeder was een priesteres en zijn vader was volgens de legende een nomade. De geboorte zou in het geheim gebeurd zijn. Direct erna zou Sargon in een mand gezet zijn op de Eufraat.

Akki, een tuinier, vond Sargon drijvend op de rivier en heeft hem opgevoed. Na gewerkt te hebben als tuinier ging Sargon werken als wijnschenker voor de koning van het Sumerische Kisj, Ur Zababa. Hij schreef zelf dat zijn moeder hogepriesteres was en zijn vader onbekend en dat hij later "ging houden van Ishtar" en "ik oefende toen jaren het koningschap uit".

Sargon wist de koning van de troon te stoten en zelf de plaats van koning van Kisj. De koning van Uruk vond de troonswissel in Kisj niet erg zuiver en verklaarde Sargon de oorlog. Helaas voor de koning van Oeroek (Uruk), Lugalzaggisi. Loegal-zagessi werd door Sargon in Uruk voor de tempel neergezet met een halsband om, overgeleverd aan de spot van het volk. Sargon had blijkbaar de smaak van het veroveren te pakken, hij veroverde de naburige steden.

In Uruk liet Sargon zich kronen en nam hij de naam Sargon aan, die naam betekent koning van de vier windstreken. Hij stichtte en nieuwe hoofdstad, Akkad, die hij tot grote bloei blacht.

Sargon is de eerste grote veroveraar geweest, aangezien hij, ter bescherming, in het bezit was van krijgers. Deze krijgers werden betrekkelijk weinig betaald, waardoor zij zelf voor hun beloning moesten zorgen door te plunderen. Om zijn krijgers te behouden moest Sargon dus oorlog voeren, zodat zijn soldaten konden plunderen. Sargon is begonnen met het eenmaken van Mesopotamië, hij had het helemaal veroverd. Daar stopte hij niet, hij veroverde een heel groot rijk dat zich uitstrekte over Syrië, Anatolië en Elam/Iran. Sargon domineerde eveneens in het westen van het Middellandse-Zeegebied en ten noorden van de Zwarte Zee en drong door tot zuidoost-Arabië. Zijn rijk strekte zich verder uit over het gehele gebied van Eufraat en Tigris en omvatte delen van het huidige Turkije.

Hij was superieur aan de andere legers door de nieuwe beweeglijke oorlogstechniek met werpspeer, pijl en boog, zijn leger gebruikte koperen wapens terwijl alle anderen nog stenen wapens gebruikten. De steden die hij veroverde werden niet verwoest, hij plaatste er een legergarnizoen en stelde er een gouverneur aan die in Sargon’s naam mocht regeren. Zijn veroveringen waren vooral economisch, hij zorgde ervoor dat Akkad een centrum van de handel werd, zowel over zee als karavaanhandel over land. Sargon de eerste regeerde zeer lang over zijn rijk, tussen 44 en 56 jaar, afhankelijk van de bronnen. Als hij stierf namen zijn twee zonen de leiding over maar hadden daarbij weinig geluk. Ze werden allebei vermoord.

Sargon’s achterkleinzoon Naramsin had meer succes. Hij vergrootte het rijk van Sargon de eerste zelfs nog. Uit de bergen in het noorden trokken echter barbaarse volken op, de Goetiërs, die Naramsin een zware nederlaag bezorgden. Naramsin kon zich nog herstellen en weerstand bieden aan deze Goetiërs. Onder de zoon van Naramsin werd de weerstand steeds zwakker en ten slotte veroverden de Goetiërs het hele rijk. De Goetiërs belemmerden de andere Mesopotamische steden niet in hun uitbreiding en het vergroten van de macht. Hierdoor zouden de Goetiërs ten onder gaan, rond 2100 v.Chr. werden ze verdreven door de toenmalige koning van Oeroek.

 

 Het kruispunt van twee continenten

TransAnatolie Tour

Groep A - Internationale Licentie N°4938 - Het Turkse Ministerie van Cultuur en Toerisme

---