|
Inhoud
TransAnatolie TA3401: BYZANCE CONSTANTINOPLE ISTANBUL Culturele rondreis
Istanbul 4d3n: logies in 4* hotels en boetiekhotels volpension
PAGEREF _Toc103090545 \h 1
1ste dag: Europe-Istanbul-Bzantijnse land en zeemuren.
PAGEREF _Toc103090546 \h 2
2e dag: Wijk Eyüp-Mausoleum van Eyup-Pierre Loti-Chorakerk-Hagia
Sofia-Topkapipaleis-Harem..
PAGEREF _Toc103090547 \h 2
3de dag: Cirkus Maximus-Ibrahim Pacha Paleis-Yerebatan Cisterne-
Egyptische en Sjachelarij market-Blauwe Moskee-Boottocht op Bosphorus
PAGEREF _Toc103090548 \h 3
4e dag: Istanbul-Brussel-Europa.
PAGEREF _Toc103090549 \h 4
Prijzen.
PAGEREF _Toc103090550 \h 4
Opmerkingen.
PAGEREF _Toc103090551 \h 4
Facultatieve excursies
PAGEREF _Toc103090552 \h 4
Inbegrepen.
PAGEREF _Toc103090553 \h 5
Niet inbegrepen.
PAGEREF _Toc103090554 \h 5
TransAnatolie Tour: Multilingual Cultural Tour Provider and Operator.
PAGEREF _Toc103090555 \h 5
A
Bij aankomst in Istanbul maakt u op weg naar uw hotel
een oriënterende busrit . We rijden daarbij langs grote delen van de
formidabele Byzantijnse land- en zeemuren die pas in 1453 door Mehmet de
Veroveraar doorbroken werden.
Avondmaal en eerste van de vier overnachtingen in our
Hotel 4*-Boutique of gelijkwaardig.
i
O-M-A
Vandaag gaan we met de bus op ontdekking langs de
Gouden Hoorn. We beginnen in de wijk Eyüp, een plek waar moslims het
mausoleum van de vaandeldrager van de Profeet Mohamet komen bezoeken.
Boven de grote islamitische begraafplaats ligt het fameuze café van
Pierre Loti, de Franse legerofficier die zijn romantisch hart verloren
had aan een verboden liefde. Daarna wandelen we een eind langs de
Byzantijnse muur tot aan de Chorakerk/Kariye Camii met haar
wereldberoemde mozaïekencyclus met scènes uit het Oude en Nieuwe
Testament. .
Yedikule en de landmuren . In Panorama 1453 beleven we
de laatste dag van het Oost-Romeinse Rijk.
Middagmaal in een ‘Grieks’ restaurant dicht bij de
hippodroom.
In de namiddag staat de Hagia Sofia en het
Topkapipaleis met Harem.
Het Museum van Ayasofya (Hagia Sophia, 532-37) Istanbul
Turkije (transanatolie.com)
Topkapi-Paleis: Het Topkapi-paleis (Turks: Topkapı
Sarayı) (transanatolie.com)
Wellicht rest ons nog wat tijd om doorheen de grote
Overdekte bazaar te flaneren. Het avondmaal nemen we in Kumkapi, een
wijk beroemd voor zijn uitstekende visrestaurants . Overnachting in our
Hotel 4*-Boutique of gelijkwaardig.
i
O-M-A
Op de hippodroom bespreken we de restanten van wat ooit
het Circus Maximus was en de Nika-opstand onder keizer Justinianus en
keizerin Theodora. Bezoek aan de Hippodroom, aan de Ibrahim Pascha
Paleis en zijn Etnografisch Museum. Nadien wandeling door de historisch
Sultanhametwijk en bezoek aan de Blauwe Moskee.
We lunchen in het Mesopotamische restaurant Gilgamesh,
bekend voor zijn zuid-oostelijk Turkse keuken. Daarna komen we onder de
grond in de wonderlijke Yerebatan cisterne terecht, een enorm Byzantijns
waterreservoirije.
Namiddag: bezoek aan de Egyptische en Sjachelarij
market.
In de Egyptische Kruidenbazaar wachten saffraan, kaviaar
en Turks fruit, we zien Markt van Brocanterie van Mahmut Pacha ook.
Boottochtje op de Bophorus;we varen onder de twee
hangbruggen die Europa met Azië verbinden en bewonderen de onbetaalbare
yali’s en de sultanspaleizen zoals het Beylerbey- en het weergaloze
Dolmahbaçe-paleis. mogelijkheid van kennismaking met de cultureele
Turkse produkten: tapijten, goud en zilverwaren, lederwaren.
Avondmaal en overnachting in het hotel 4*-boutique of
gelijksoortige.
i
O
Vrije dag waar enkele facultatieve uitstappen mogelijk
zijn tot vertrek naar de luchthaven . Einde van een onvergetelijke
reis.
Proef onderweg baklava en neem afscheid van een andere
culturele rondreis van Transanatolie Tour.
i
·
Tour Prijslijst van TransAnatolie: Reisproducten (Tours,
Rondreizen, Groepsreizen, Vakanties) van TransAnatolie Tour in Turkije
·
Of stuur a.u.b. een e-mail voor de
speciale voorwaarden en prijzen.
i
·
Vertreksdatum kan veranderd worden voor
gesloten groepen .
·
Er is een speciale prijs voor gesloten
groepen van meer dan 23 pax. Kortingen zijn eventueel mogelijk voor
studenten, onderwijspersoneel, reizigers met een beperking en hun
begeleiders.
·
Eén FOC voor groepen van meer dan 23
pax.
i
•
Draaiende Derwisch Dansen,
•
Diner in het Gar Kabaret restaurant of in de Caravanserail Night
Club of in de Galata Toren of in Orient House Istanbul
i
•
Verblijf van 4 dagen en 3 nachten in een hotel 4* in Istanbul,
vol pension( ontbijt, lunch en diner)
•
Vervoer van en naar luchthaven in Istanbul.
•
Rondreis bevat: 3 nachten in hotel 4* vol pension, 2 maaltijden
in diverse gespecialiseerde restauranten s’middags
•
Ingangsgelden voor de verschillende bezoeken voorzien in het
programma
•
Bottoocht op Bosphorus
•
De begeleiding door een universitaire conferentie meertalige gids
(Nederlands, Frans, Engels, Duits, Ourdou
i
•
Vluchten H/T naar Istanbul.
•
Verzekeringen, luchthaventaksenxen
•
Drank aan tafel en de gebruikelijke fooien voor chauffeur en gids
( richtprijs 3 à 5 euro pppd)
i
Vertrekdagen kunnen georganiseerd worden (volgens de
vraag van de speciale groepen) i
i
Klik
op de hyperlink om de culturele Turkije-tours van TransAnatolie Tour te
downloaden.
TransAnatolie Tour (Culturele Touroperator,
Reisorganisatie, Turkije Groepsreizen Specialist)
De meertalige teamleden van de
TransAnatolie Tour hebben vele jaren waardevolle ervaring in het voorzien
van culturele, historische, geloof/bijbelse, archeologische, architecturale reizen en
reiservaringen, met uitstekende kwaliteit van de dienst (QoS). TransAnatolie
Tour ontwikkelt zijn programma's met een netwerk van Specialisten, die goed
erkende, lokale, regionale, nationale, en internationale experts bij de
bovenkant van hun gebieden zijn. Deze Specialisten delen hun kennis, inzicht
en visie die een diepgaand insiders inzicht verstrekken in wat een bepaalde
cultuur onderscheidt en welke factoren zijn evolutie gestalte gaven.
TransAnatolie Tour (Culturele Touroperator, Reisorganisatie, Cultuurtoerisme Specialist, Turkije Culturele Vakantie Specialist) is lid van
- Turks Ministerie van Cultuur en Toerisme (Vergunning
Nr. 4938),
- De Kamer van Koophandel van Ankara (De
registratie van de Handel onder Nr. 54/1024),
- Turks-Frans Culturele Vereniging,
- Turkse Vereniging in de Verenigde Naties,
- Unie van de Turkse Tour Operators (TÜRSAB),
- Unie van de Meertalige Professionele Gidsen van
het Toerisme (tureb-ARED),
- De Culturele Tourisme Vereniging van Ankara (BATUDER),
- De Culturele Vereniging van Nigde,
- De Culturele Vereniging van Aksaray,
- Kunsten & Culturele Vereniging van Taspinar.
i
Lees meer
Theodare (echtgenote Justinianus)
Theodora I (ca. 500 – 28 juni 548)
was keizerin van het Byzantijnse Rijk.
In
523 trouwde ze met keizer Justinianus I en in 527 werden zij
keizer en keizerin. Voor haar huwelijk stond ze op het toneel
als actrice en ze prostitueerde zichzelf. Door dit verleden zag
de aristocratie haar niet erg zitten maar ze was een erg
krachtdadige vrouw die zich hiervan niets aantrok. Bovendien
werd ze door dik en dun gesteund door haar echtgenoot die zelfs
een keer zijn troon aan haar te danken had. Tijdens het Nika
oproer wilde hij al vluchten maar dankzij Theodora en zijn
lijfwachtcommandant Belisarius werd de opstand neergeslagen.
Theodora was niet zo westers georiënteerd als Justinianus.
Volgens haar bevond de kracht van het rijk zich in de oostelijke
provincies. Zij was daardoor pleitbezorgster van het
monofysitisme, de rijkste oostelijke provincie Egypte was immers
uitgesproken monofysitisch.
Justinianus I van Byzantium
Flavius
Petrus Sabbatius Iustinianus (482/483 - 14 november 565), bekend
als Justinianus I de Grote (Grieks: Ιουστινιανός/Ioustinianos;
Nederlands, verouderd: Justiniaan), was keizer van Byzantium van
1 augustus 527 tot 13 november 565, en is een van de grootste
vorsten uit de Byzantijnse geschiedenis. Hij probeerde met enig
succes de eenheid in het Romeinse Rijk te herstellen.
Justinianus werd in 482 of 483 geboren als Petrus Sabbatius in
het plaatsje Tauresium in de buurt van het tegenwoordige Skopje,
in een gebied waarvan de bevolking Latijn sprak. Zijn oom
Justinus, die keizer was van 518 tot 527, was afkomstig uit
dezelfde streek. Op zeker moment werd Petrus Sabbatius door zijn
oom geadopteerd, en bij die gelegenheid nam hij de naam
Justinianus aan. Justinianus kwam naar Constantinopel, waar
Justinus hem voortreffelijk onderwijs liet genieten. In de
hoofdstad maakte Justinianus snel carrière. In 520 werd hij
hoofd van de paleiswacht en in 521 volgde een consulaat. Toen
Justinus op 1 augustus 527 stierf, volgde Justinianus hem op;
voor die tijd had hij al een deel van de regeringstaken op zich
genomen. Justinianus keerde terug naar een orthodoxe politiek,
nam daarmee afstand van de pro-monofysitische politiek van
Anastasius I en herstelde de relaties met Rome. In 529 sloot hij
ook de Academie van Athene, die nog altijd het heidense
neoplatonisme propageerde. De heidense aanwezigheid was daarmee
zeker niet ten einde. In sommige streken van het rijk (zoals
rond Edessa) zouden eilanden van heidendom het tot in de tiende
eeuw uithouden.
Justinianus
kon steunen op een aantal uitstekende hoge ambtenaren en
generaals, zoals Belisarius en later Narses (opperbevelhebbers),
Johannes de Cappadociër (financiën) en Tribonianus (justitie).
De keizer zelf was zeker niet onbegaafd, maar hij wilde wel
alles tegelijk en dat zou uiteindelijk veel van zijn werk weer
ongedaan maken.
Interne gebeurtenissen
Justinianus hield van grootse bouwplannen, maar die kostten ook
veel geld. Zijn meest bekende bouwwerk is de beroemde Hagia
Sophia. Zijn regering wordt ook gekenmerkt door de evenzeer
beroemde Codex Justinianus van 529, een samenvatting en
compilatie van het Romeins Recht welke gebaseerd was op de
instituten van Gaius en die een ware mijlpaal in de geschiedenis
van de wetgeving vormde.
Er waren echter ook binnenlandse moeilijkheden. In 532 brak er
een oproer uit, dat naar de strijdkreet van de oproerkraaiers,
Nika! ("Overwin!"), het Nika-oproer genoemd wordt. Het was
namelijk zo dat de wagenrennen in het grote stadion van
Constantinopel immens populair waren. De twee teams die tegen
elkaar streden, werden de Groenen en de Blauwen genoemd, naar de
kleuren die de wagenmenners droegen in het stadion.
Oorspronkelijk waren de Groenen en Blauwen afkomstig uit het
oude Rome, maar ze waren meeverhuisd naar Constantinopel toen
dit de hoofdstad werd van het Romeinse Rijk. De rivaliteit
tussen de twee 'supportersgroepen' was zo groot dat de strijd
vaak na de rennen werd voortgezet in de straten van de stad, met
meestal veel doden en gewonden tot gevolg. De rivaliteit had ook
een politieke kant en soms kozen de keizers partij in de
onderlinge twisten. Justinianus had oorspronkelijk de Blauwen
gesteund tegen de Groenen, maar probeerde nu van beide partijen
afstand te nemen. Het gevolg was dat het onmogelijke mogelijk
bleek. Groen en Blauw rezen samen op in woede. Er werd zelfs een
neef van Anastasius tot keizer uitgeroepen, maar de krachtdadige
keizerin Theodora wilde daar niets van weten. Uiteindelijk
kostte het wel een bloedbad, aangericht door Belisarius, die
toen hoofd van de keizerlijke lijfwacht was, maar zij hield haar
eega in het zadel. De uitkomst was een duidelijke overwinning
voor de gecentraliseerde monarchie ten koste van de stem van het
volk, zoals die zich in de de men-partijen geuit had.
Buitenlandse betrekkingen
Justinianus trachtte de kring van betrekkingen die Byzantium met
de buitenwereld onderhield verder uit te breiden. De contacten
met China via de zijderoute werden bemoeilijkt door het
Perzische Rijk, zodat hij met de Turkstalige volken ten noorden
van de Kaukasus een verdrag sloot. Byzantium had goede hoop met
hen een duurzame relatie van wederzijds (handels)belang op te
bouwen. Ook aan de zuidzijde probeerde Byzantium het Perzische
Rijk te omzeilen door met het rijk van Aksum in Ethiopië
contacten te leggen om een veilige route naar India te kunnen
openen. De grip van de Perzen op de handel in de Indische Oceaan
was echter te sterk, ook voor hun Ethiopische mededingers.
Herovering van het Westen
In 532 sloot Byzantium echter een 'eeuwige' vrede met Khusro I
van Perzië. Dat stelde Byzantium in staat zich aan de herovering
van het westen te gaan wijden. In tegenstelling tot wat er in
468 gebeurd was, was een expeditie tegen de Vandalen in Afrika
nu wel een succes. In 533 werd koning Gelimer verslagen, hoewel
het tot 548 duurde tot heel Noord-Afrika onder controle was.
Ook de Ostrogoten moesten er aan geloven. In 535 nam Belisarius
Sicilië en Napels in terwijl een ander leger vanuit Dalmatië
binnenviel. Ravenna werd ingenomen en in 540 werd koning Witiges
naar de hoofdstad aan de Bosporus weggevoerd. De Ostrogoten
gaven echter niet op en er volgde een oorlog van twintig jaar,
voor in 555 Italië eindelijk weer Romeins was. Het was inmiddels
ook een rokende puinhoop. Tot aan deze 'Gotische Oorlog' was
Italië de periode van het verval van het West-Romeinse Rijk
betrekkelijk ongeschonden doorgekomen. Zelfs de plundering van
Rome door de Vandalen 100 jaar eerder was nog niet zo'n grote
ramp, ook al werd Rome toen 'gestript' van haar gedurende eeuwen
verzamelde schatten, uiterlijke pracht en verloor ze haar
prestige. Maar de Vandalen vertrokken weer, en omdat onder
koning Theodorik de Ostrogoten de bevolking, de Romeinse
administratie en haar overige instellingen vrijwel ongemoeid
lieten kon het dagelijkse leven gewoon voortgezet worden. Nu was
echter geheel Italië, inclusief Rome en de andere belangrijke
steden herhaaldelijk geplunderd en belegerd met nietsontziende
woede tegen de bevolking die voortdurend op de vlucht was en
gedecimeerd werd door epidemieën en hongersnoden. Er is wel
gesteld dat deze Grieks-Gotische oorlog het echte einde van de
oudheid in deze streken was. Rome stond er zelfs enige tijd als
lege spookstad bij en van belastingheffing en administratie was
bijna niets meer over. Na de uiteindelijke nederlaag van de
Goten werd het vroegere beschavingspeil niet meer bereikt en al
gauw vielen bovendien de Longobarden het verwoeste land binnen.
Ook in Spanje kreeg in 554 Byzantium weer voet aan de grond, ten
koste van de Visigoten, zodat de Middellandse Zee weer echt een
Mare Internum begon te worden, maar meer dan een bruggenhoofd
was het niet en de Visigoten boden evenals hun Ostrogotische
neven verbitterd tegenstand.
Nieuwe problemen
Inmiddels was de 'eeuwige' vrede met Perzië al weer voorbij,
omdat de Sassanidische sjah Khusro I in 540 Syrië binnenviel en
Antiochië vernietigde. Hij deed hetzelfde met Armenië en Lazica
en nam dat laatste gebied aan de Zwarte Zee in bezit. Byzantium
kon zich hier niet goed tegen weren, omdat het al op drie
fronten zwaar in gevechten gewikkeld was.
Ook op de Balkan begon de toestand er dreigend uit te zien. Een
nieuwe groep barbaren begon aan een lange reeks invallen: de
Slaven. Dit vijfde front was weliswaar goed versterkt met een
reeks forten, maar zonder mankracht viel er niets te verdedigen.
De Slaven stroomden over de hele Balkan tot Korinthe en de
Egeïsche Zee toe. Byzantium had duidelijk te veel hooi op de
vork genomen en zag de bodem van de schatkist snel in zicht
komen. Ook had de grote epidemie van 541 en de daarop volgende
jaren het rijk op fatale wijze verzwakt.
In 562 werd er tenminste weer vrede met de Perzen gesloten, dit
maal voor een halve eeuw, en Byzantium kreeg Lazica terug, zij
het ten koste van nog meer schatting. In 568 ging echter een
groot deel van de veroveringen in Italië weer verloren, dit maal
aan de Langobarden die heel wat barbaarser waren dan de Goten.
Het Exarchaat van Ravenna hield nog wel een aantal gebieden
onder controle, maar het hele schiereiland zou het nooit meer
terugkrijgen. Ook Cordova, de basis in Spanje, ging eerst in 572
en uiteindelijk voorgoed in 584 weer in Visigotische handen
over. De rest zou veertig jaar later volgen.
Eindbalans
De eindbalans van Justinianus' bewind is dus niet positief: hij
had erg veel geld uitgegeven met bijzonder weinig blijvend
gevolg, behalve misschien het Exarchaat in Afrika en het feit
dat de keizer via het Exarchaat van Ravenna tenminste nog enige
grip op het religieus zo belangrijke Rome herwonnen had. De
Vandalen en Ostrogoten waren niet meer, want na hun nederlaag
assimileerden de overlevenden snel in de Romeinse bevolking,
maar de Slaven en Langobarden die ervoor in de plaats kwamen,
waren zeker geen verbetering. Justinianus stierf in 565 en liet
een uitgeput rijk na aan zijn neef Justinus II.
|
|
|