Het Museum
van Ayasofya (Hagia
Sophia, 532-37) Istanbul Turkije
De kerk van Hagia Sophia (letterlijk "Heilige
Wijsheid") werd in Constantinopel, nu Istanboel, eerst gewijd in 360
door Keizer Constantius, zoon van de stichter van de stad, Keizer
Constantine. Hagia Sophia die als cathedra wordt gediend, of de zetel
van de bischop, van de stad. Kwam oorspronkelijk geroepen Megale
Ekklesia (Grote Kerk), de naam Hagia Sophia in gebruik rond 430. De
eerste kerkstructuur werd vernietigd tijdens rellen in 404; de tweede
kerk, die en specifiek in 415 door Keizer Theodosius II wordt gebouwd,
brandde tijdens de opstand Nika van 532 plat, die enorme vernietiging en
dood door de stad veroorzaakte.
Hagia Sophia, Constantinopel,
532–37, oostelijke facade.
Onmiddellijk na de rellen, gaf opdracht
de Keizer Justinian I (r. 527-65) tot de herbouwde kerk. Het nieuwe
gebouw werd ingehuldigd op 27 December, 537. Architecten Anthemios van
Tralles en Isidoros van Miletos die waarschijnlijk werden beïnvloed door
de wiskundige theorieën van Archimedes (ca. 287-212 V.CHR.) en Heron van
het geschrift van Alexandrië op kluizen en steunzool (eerste eeuw A.D.).
Hagia Sophia, Constantinopel,
532–37, zuidelijke facade.
Enorme, luchtige naos, of de centrale
basiliek, met zijn technisch complex systeem van kluizen en semi-koepels,
culmineren in een hoge centrale koepel met een diameter van meer dan 101
voet (31 meters) en een hoogte van 160 voet (48,5 meters). Deze centrale
koepel werd vaak geïnterpreteerd door eigentijdse commentators als
koepel van hemel zelf. Zijn gewicht wordt gedragen door vier grote bogen,
die op een reeks tympana en semi-koepels rusten, die beurtelings op
kleinere semi-koepels en arcades rust. Dit ingewikkelde structurele
systeem was naar voren gebogen aan problemen: de eerste koepel stortte
in 558 in, om in 562 aan een grotere hoogte worden herbouwd. De
aardbevingen en het aardebezinksel hebben ook hun tol op het gebouw in
de loop van de eeuwen genomen, hoewel de overlevende belangrijkste
structuur hoofdzakelijk dat is die eerst tussen 532 en 537 werd gebouwd.
Hagia Sophia, Constantinopel,
532–37, binnen.
Het binnenland van Hagia Sophia werd
met panelen bekleed met duur gekleurd marmer en siersteeninlegsels. De
decoratieve marmeren kolommen werden genomen uit oude gebouwen en werden
opnieuw gebruikt om binnenlandse arcades te steunen. Aanvankelijk, werd
het hogere deel van het gebouw minimaal verfraaid in goud met een
reusachtig kruis in een medaillon bij de top van de koepel. Na de
periode van Iconoclasm (726-843), werden de nieuwe figural mozaïeken
toegevoegd, sommigen waarvan aan de huidige dag hebben overleefd.
Na Mehmed II de verovering van de stad
in 1453, werd Hagia Sophia omgezet in een moskee (Ayasofya Camii), die
het tot de val van het Ottoman imperium in de vroege twintigste eeuw
bleef. Een mening van Hagia Sophia tijdens de verovering wordt in een
houtdruk door Pieter Coecke die van Aelst vervoerd procession van
Süleyman afschildert Prachtig door Hippodrome (28.85.7a). Tijdens deze
periode, werden minarets gebouwd rond de perimeter van het complexe
gebouw, werden de Christelijke mozaïekpictogrammen behandeld met
vergoelijken, en de buitenkant steunt werd toegevoegd voor structurele
steun. In 1934, secularized de Turkse overheid het gebouw, dat het omzet
in een museum, en de originele mozaïeken werden hersteld.
TransAnatolie Tour
|
