Up
| |
|
-
TransAnatolie
TA3401
- Culturele Groepsreis Byzance
Constantinople Istanbul
- 4 Dagen, 4* vol
pension
-
Voor prijslijst klik
hier of
Neem contact met ons op
Culturele Tour (Rondreis) Turkije: Theodora1
1ste Dag:Aankomst
in Istanbul, ontvangst en transfer naar Hotel. Daarna panoramatische bezoek,
ontdekking van de stad en oriëntatietour in Istanbul: dubbele
Romano-Byzantijnse muren van het tijdperk van Constantin en Thédosios;
bespiegeling van Zeven Toren, Zeven osmanische Gevangenissen waar bleven
opgesloten de déstitués osmanische sultans voor salut van trone volgens de
keizerlijke wetten gezet in vigeur door Mehmet de Veroveraar van
Istanbul-Fatih.
Avondmaaltijd en huisvesting in Armada Hotel 4*-Boutique of gelijksoortige
4* Hotel in Istanbul.
2de Dag: ‘s ochtend, stellen wij u het volgende voor: ontdekking
van de Gouden Hoorn, een zicht op het Pierre Loti Wijk, een van de
bekendste oriëntalisten, bezoek aan het Keizerlijk Ottomaans
Kerkhof, bezoek aan de Moskee en het Mausoleum van Eyup, met gezel
van de musulmaanse Profeet Mohammed (we letten op onze kleding ). We wandelen door de omgeving
in de nabijheid van de Romeins Byzantijns wal, gevolgd door een
bezoek aan de Kerk van de Heilige Verlosser in Chora, waar we
werkelijk in bewondering staan voor de prachtige mozaïeken van de
Heilige Maagd, van Jezus Christus en van de apostelen.
We nemen ons lunch in een Turkse Griekse restaurant
dichtbij het Romeins Circus.
Na middag, brengen we door met het bezoek aan de Heilige Sofia "Aya
Sofia", respectievelijk, kerk, moskee en museum. Verder, het
prachtige Ottomaanse paleis, Paleis van Topkapi (het bezoek aan
de Harem en de Schachtkamer zijn supplementair te met entree
geld).
Later, vlaneren we in de Grote Bazaar om de verschillende oriëntaalse
geuren in de souks op te snuiven.
We keren terug naar ons hotel om een beetje rust dan programme van
Istanbul By Night met het bezoek van de Moskee van Suleiman
Prachtig en "Visseravondmaal" te Kumkapi. Overnachting in onze
hotel 4*-boutique of in gelijksoortige Hotel.
3de Dag: Bezoek aan de Hippodroom van de Groenen en de Blauwen
tijdens de periode van de befaamde Theodora en van Justinien,
bekend door het burgerlijk Byzantijns wetboek.
Na Ibrahim Pacha Paleis, begeven we ons naar het
beroemde Etnografisch Museum van de Nomaden uit Azië Mineure en
naar de Sultan Ahmet Plaats wat werkelijk een juweeltje is,
zonder de prachtige Blauwe Moskee te vergeten.
We maken kennis met de locale ambachtslui voor de
tapijten, leder en juwelen.
Na een middagmaal in het Mesopotamisch
restaurant Gilgamesh, waar we de keuken van zuid-oost Turkije
leren appreciëren, begeven we ons naar de Egyptische
Kruidenmarkt en de Markt van Brocanterie van Mahmut Pacha, beide
vol van geuren uit het oosten.
Een boottochtje op Bosphorus; langs de Detroit van
de Bosporus naar Zwarte Zee laat ons de schoonheden van beide
continenten zien, de Europese kant als ook de Aziatische met hun
paleizen, hun moskeeën en hun yalis. De beide zijden zijn
verbonden met twee hangbruggen
Avondmaal en overnachting in ons hotel 4*-boutique
of gelijksoortige Hotel.
4de Dag:
Ontbijt. Vrije dag waar enkele facultatieve uitstappen mogelijk zijn tot de
vlucht tijd. Op weg naar de luchthaven voor terugreis na een
onvergetelijke reis.
Op weg naar de luchthaven voor terugreis
na een onvergetelijke reis.
Prijz:
Facultatieve
excursie
- Diner in het Gar Kabaret
restaurant, of in de Caravanserail Night Club of in de
Galata Toren of in
Orient House Istanbul.
Inbegrepen
- De 4 dagen en 3 nachten in een
hotel 4* in Istanbul, vol pension
- Vervoer van en naar luchthaven in Istanbul.
- Rondreis bevat: 3 nachten in
hotel 4* vol pension, 2 maaltijden in diverse gespecialiseerde restauranten s’middags
- Ingangsgelden voor de
verschillende bezoeken voorzien in het programma
- De begeleiding door een
universitaire nationale meertalige gids (nederlands, frans,
engels en duits)
Niet
Inbegrepen
- Retour Vliegtickets Europa/Istanbul/Europa
- De verzekeringen : reis
annuleren, gezondheidzorgen, eventuele terugkeer
- Diverse dranken in hotels
en restaurants
- Fooien voor gids en chauffeurs
Opmerkingen
- Het vervoer
luchthaven-hotel-luchthaven alsook de trajecten voor de bezoeken
buiten de stad zijn met een privé car: Mercedes 304-Penses,
Mercedes Vito-Sprinter, VW Volt ou Renault.
- We beleven even eens plezier
aan enkele verplaatsingen te voet of per Dolmus of een ander
vervoermiddel.
- Daar sommige moskeen en kerken
sluiten gedurende bepaalde uren van de dag, kan het bezoek
hieraan niet altijd gegarandeerd worden.
Vertrek: Garanti
Vertreksdagen
Elke dag Europa/Istanbul/Europa
TransAnatolie
Tour, Turkije Culturele Tour Provider en Operator
-
Boven
-
Verder Informatie
Voor prijslijst klik
hier of
Neem contact met ons op
-
Reservatie
|
|
Lees meer
|
Theodare (echtgenote Justinianus)1
Theodora I (ca. 500 – 28 juni 548) was
keizerin van het Byzantijnse Rijk.
In
523 trouwde ze met keizer Justinianus I en in 527 werden zij keizer en
keizerin. Voor haar huwelijk stond ze op het toneel als actrice en ze
prostitueerde zichzelf. Door dit verleden zag de aristocratie haar niet erg
zitten maar ze was een erg krachtdadige vrouw die zich hiervan niets aantrok.
Bovendien werd ze door dik en dun gesteund door haar echtgenoot die zelfs
een keer zijn troon aan haar te danken had. Tijdens het Nika oproer wilde
hij al vluchten maar dankzij Theodora en zijn lijfwachtcommandant Belisarius
werd de opstand neergeslagen.
Theodora was niet zo westers georiënteerd als Justinianus. Volgens haar
bevond de kracht van het rijk zich in de oostelijke provincies. Zij was
daardoor pleitbezorgster van het monofysitisme, de rijkste oostelijke
provincie Egypte was immers uitgesproken monofysitisch.
Justinianus I van Byzantium
Flavius
Petrus Sabbatius Iustinianus (482/483 - 14 november 565), bekend als
Justinianus I de Grote (Grieks: Ιουστινιανός/Ioustinianos; Nederlands,
verouderd: Justiniaan), was keizer van Byzantium van 1 augustus 527 tot 13
november 565, en is een van de grootste vorsten uit de Byzantijnse
geschiedenis. Hij probeerde met enig succes de eenheid in het Romeinse Rijk
te herstellen.
Justinianus werd in 482 of 483 geboren als Petrus Sabbatius in het plaatsje
Tauresium in de buurt van het tegenwoordige Skopje, in een gebied waarvan de
bevolking Latijn sprak. Zijn oom Justinus, die keizer was van 518 tot 527,
was afkomstig uit dezelfde streek. Op zeker moment werd Petrus Sabbatius
door zijn oom geadopteerd, en bij die gelegenheid nam hij de naam
Justinianus aan. Justinianus kwam naar Constantinopel, waar Justinus hem
voortreffelijk onderwijs liet genieten. In de hoofdstad maakte Justinianus
snel carrière. In 520 werd hij hoofd van de paleiswacht en in 521 volgde een
consulaat. Toen Justinus op 1 augustus 527 stierf, volgde Justinianus hem
op; voor die tijd had hij al een deel van de regeringstaken op zich genomen.
Justinianus keerde terug naar een orthodoxe politiek, nam daarmee afstand
van de pro-monofysitische politiek van Anastasius I en herstelde de relaties
met Rome. In 529 sloot hij ook de Academie van Athene, die nog altijd het
heidense neoplatonisme propageerde. De heidense aanwezigheid was daarmee
zeker niet ten einde. In sommige streken van het rijk (zoals rond Edessa)
zouden eilanden van heidendom het tot in de tiende eeuw uithouden.
Justinianus
kon steunen op een aantal uitstekende hoge ambtenaren en generaals, zoals
Belisarius en later Narses (opperbevelhebbers), Johannes de Cappadociër (financiën)
en Tribonianus (justitie). De keizer zelf was zeker niet onbegaafd, maar hij
wilde wel alles tegelijk en dat zou uiteindelijk veel van zijn werk weer
ongedaan maken.
Interne gebeurtenissen
Justinianus hield van grootse bouwplannen, maar die kostten ook veel geld.
Zijn meest bekende bouwwerk is de beroemde Hagia Sophia. Zijn regering wordt
ook gekenmerkt door de evenzeer beroemde Codex Justinianus van 529, een
samenvatting en compilatie van het Romeins Recht welke gebaseerd was op de
instituten van Gaius en die een ware mijlpaal in de geschiedenis van de
wetgeving vormde.
Er waren echter ook binnenlandse moeilijkheden. In 532 brak er een oproer
uit, dat naar de strijdkreet van de oproerkraaiers, Nika! ("Overwin!"), het
Nika-oproer genoemd wordt. Het was namelijk zo dat de wagenrennen in het
grote stadion van Constantinopel immens populair waren. De twee teams die
tegen elkaar streden, werden de Groenen en de Blauwen genoemd, naar de
kleuren die de wagenmenners droegen in het stadion. Oorspronkelijk waren de
Groenen en Blauwen afkomstig uit het oude Rome, maar ze waren meeverhuisd
naar Constantinopel toen dit de hoofdstad werd van het Romeinse Rijk. De
rivaliteit tussen de twee 'supportersgroepen' was zo groot dat de strijd
vaak na de rennen werd voortgezet in de straten van de stad, met meestal
veel doden en gewonden tot gevolg. De rivaliteit had ook een politieke kant
en soms kozen de keizers partij in de onderlinge twisten. Justinianus had
oorspronkelijk de Blauwen gesteund tegen de Groenen, maar probeerde nu van
beide partijen afstand te nemen. Het gevolg was dat het onmogelijke mogelijk
bleek. Groen en Blauw rezen samen op in woede. Er werd zelfs een neef van
Anastasius tot keizer uitgeroepen, maar de krachtdadige keizerin Theodora
wilde daar niets van weten. Uiteindelijk kostte het wel een bloedbad,
aangericht door Belisarius, die toen hoofd van de keizerlijke lijfwacht was,
maar zij hield haar eega in het zadel. De uitkomst was een duidelijke
overwinning voor de gecentraliseerde monarchie ten koste van de stem van het
volk, zoals die zich in de de men-partijen geuit had.
Buitenlandse betrekkingen
Justinianus trachtte de kring van betrekkingen die Byzantium met de
buitenwereld onderhield verder uit te breiden. De contacten met China via de
zijderoute werden bemoeilijkt door het Perzische Rijk, zodat hij met de
Turkstalige volken ten noorden van de Kaukasus een verdrag sloot. Byzantium
had goede hoop met hen een duurzame relatie van wederzijds (handels)belang
op te bouwen. Ook aan de zuidzijde probeerde Byzantium het Perzische Rijk te
omzeilen door met het rijk van Aksum in Ethiopië contacten te leggen om een
veilige route naar India te kunnen openen. De grip van de Perzen op de
handel in de Indische Oceaan was echter te sterk, ook voor hun Ethiopische
mededingers.
Herovering van het Westen
In 532 sloot Byzantium echter een 'eeuwige' vrede met Khusro I van Perzië.
Dat stelde Byzantium in staat zich aan de herovering van het westen te gaan
wijden. In tegenstelling tot wat er in 468 gebeurd was, was een expeditie
tegen de Vandalen in Afrika nu wel een succes. In 533 werd koning Gelimer
verslagen, hoewel het tot 548 duurde tot heel Noord-Afrika onder controle
was.
Ook de Ostrogoten moesten er aan geloven. In 535 nam Belisarius Sicilië en
Napels in terwijl een ander leger vanuit Dalmatië binnenviel. Ravenna werd
ingenomen en in 540 werd koning Witiges naar de hoofdstad aan de Bosporus
weggevoerd. De Ostrogoten gaven echter niet op en er volgde een oorlog van
twintig jaar, voor in 555 Italië eindelijk weer Romeins was. Het was
inmiddels ook een rokende puinhoop. Tot aan deze 'Gotische Oorlog' was
Italië de periode van het verval van het West-Romeinse Rijk betrekkelijk
ongeschonden doorgekomen. Zelfs de plundering van Rome door de Vandalen 100
jaar eerder was nog niet zo'n grote ramp, ook al werd Rome toen 'gestript'
van haar gedurende eeuwen verzamelde schatten, uiterlijke pracht en verloor
ze haar prestige. Maar de Vandalen vertrokken weer, en omdat onder koning
Theodorik de Ostrogoten de bevolking, de Romeinse administratie en haar
overige instellingen vrijwel ongemoeid lieten kon het dagelijkse leven
gewoon voortgezet worden. Nu was echter geheel Italië, inclusief Rome en de
andere belangrijke steden herhaaldelijk geplunderd en belegerd met
nietsontziende woede tegen de bevolking die voortdurend op de vlucht was en
gedecimeerd werd door epidemieën en hongersnoden. Er is wel gesteld dat deze
Grieks-Gotische oorlog het echte einde van de oudheid in deze streken was.
Rome stond er zelfs enige tijd als lege spookstad bij en van
belastingheffing en administratie was bijna niets meer over. Na de
uiteindelijke nederlaag van de Goten werd het vroegere beschavingspeil niet
meer bereikt en al gauw vielen bovendien de Longobarden het verwoeste land
binnen.
Ook in Spanje kreeg in 554 Byzantium weer voet aan de grond, ten koste van
de Visigoten, zodat de Middellandse Zee weer echt een Mare Internum begon te
worden, maar meer dan een bruggenhoofd was het niet en de Visigoten boden
evenals hun Ostrogotische neven verbitterd tegenstand.
Nieuwe problemen
Inmiddels was de 'eeuwige' vrede met Perzië al weer voorbij, omdat de
Sassanidische sjah Khusro I in 540 Syrië binnenviel en Antiochië vernietigde.
Hij deed hetzelfde met Armenië en Lazica en nam dat laatste gebied aan de
Zwarte Zee in bezit. Byzantium kon zich hier niet goed tegen weren, omdat
het al op drie fronten zwaar in gevechten gewikkeld was.
Ook op de Balkan begon de toestand er dreigend uit te zien. Een nieuwe groep
barbaren begon aan een lange reeks invallen: de Slaven. Dit vijfde front was
weliswaar goed versterkt met een reeks forten, maar zonder mankracht viel er
niets te verdedigen. De Slaven stroomden over de hele Balkan tot Korinthe en
de Egeïsche Zee toe. Byzantium had duidelijk te veel hooi op de vork genomen
en zag de bodem van de schatkist snel in zicht komen. Ook had de grote
epidemie van 541 en de daarop volgende jaren het rijk op fatale wijze
verzwakt.
In 562 werd er tenminste weer vrede met de Perzen gesloten, dit maal voor
een halve eeuw, en Byzantium kreeg Lazica terug, zij het ten koste van nog
meer schatting. In 568 ging echter een groot deel van de veroveringen in
Italië weer verloren, dit maal aan de Langobarden die heel wat barbaarser
waren dan de Goten. Het Exarchaat van Ravenna hield nog wel een aantal
gebieden onder controle, maar het hele schiereiland zou het nooit meer
terugkrijgen. Ook Cordova, de basis in Spanje, ging eerst in 572 en
uiteindelijk voorgoed in 584 weer in Visigotische handen over. De rest zou
veertig jaar later volgen.
Eindbalans
De eindbalans van Justinianus' bewind is dus niet positief: hij had erg veel
geld uitgegeven met bijzonder weinig blijvend gevolg, behalve misschien het
Exarchaat in Afrika en het feit dat de keizer via het Exarchaat van Ravenna
tenminste nog enige grip op het religieus zo belangrijke Rome herwonnen had.
De Vandalen en Ostrogoten waren niet meer, want na hun nederlaag
assimileerden de overlevenden snel in de Romeinse bevolking, maar de Slaven
en Langobarden die ervoor in de plaats kwamen, waren zeker geen verbetering.
Justinianus stierf in 565 en liet een uitgeput rijk na aan zijn neef
Justinus II.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
Turkey
Turquie
Türkei
Turkije
Türkiye
|