| |
Nevşehir (Nevsehir,
Cappadocie, Cappadocië, Anatolië Turkije)
Cappadocië,
Cappadocie, Cappadocia
- "Het land van mooie paarden..."
- "Het centrum van Anatolië..."
De provinciehoofdstad Nevşehir (Nevsehir,
Cappadocie, Cappadocië) vormt de toegangspoort tot Cappadocie. Op de
hoogste heuvel van stad is een Seltsjoek-kasteel te vinden.
Daarnaast behoort de Kursunlu-moskee, gebouw voor de grootvizier
Damat İbrahim Pasha, tot een van de overgebleven historische
gebouwen.
De moskee maakt deel uit van een
complex waartoe een Medresse, een gastenkwartier en een bibliotheek
behoren. Een reinigingsfontein op de binnenplaats bevat nog steeds
de originele inscripties. Het Nevşehir -museum toont lokale
kunstvoorwerpen.
Hevige uitbarstingen van de
Erciyes (3916 m) en Hasan – vulkaan (3268 m) bedekten 3 miljoen jaar
geleden het plateau dat Nevşehir omgeeft met tufsteen, een zacht
gesteente bestaande uit lava, as en modder. Wind en regen hebben een
erosiewerking op dit broze gesteente gehad en een spectaculair
surrealistisch landschap gevormd van rotkegels, toppen als mutsen en
uitgesleten dieptes, variërend in kleur van warmrood tot goud en van
koele groene tot grijze tinten.
Göreme-Nationaal Park (Goreme),
het Romeinse Cappodocie, is een van die zeldzame gebieden waar de
menselijke invloed onopvallend overgaat in de natuurlijke omgeving.
Woningen, waarvan de oorsprong teruggaat tot 4000 v. Christus., zijn
er uitgehouwen in de rotsen. Gedurende de Byzantijnse tijd zijn er
klooster en kapellen in de rotsen uitgehouwen, waarin okerkleurige
fresco’s de tinten van de omgeving weerspiegeling. Tot op de dag van
vandag gaan rotwoningen in kegelvormige rotsen en huizen opgetrokken
uit vulkanisch tufsteen harmonieus op in het landschap.
Ürgüp (Urgup), een levendige
toeristenplaats gelegen aan de voet van een rots doorzeefd met oude
woningen, vormt een uitstekende uitvalsbasis van waaruit u
Cappadocie kunt verkennen. In Ürgüp kunt u nog steeds zien hoe
mensen ooit leefden in rotswoningen. Wanneer u interesse heeft in
een kilim of in een tapijt, dan treft u hier bij de talrijke
handelaren een rijke sortering. Die zijn vaak al even kleurrijk als
hun koopwaar; ze spreken u vriendelijk aan en schenken u thee,
koffie of wijn in. Wanneer de omgeving of het shoppen u nog niet
genoeg heeft vermoeid, zorgen de discotheken voor weer een ander
soort ontspanning.Ürgüp, in het centrum van een succesvol wijngebied,
kent jaarlijks in oktober het Internationale Wijnfestival. Wanneer u
Ürgüp verlaat in zuidelijke richting, bereikt u de verlaten
Pancarlık-vallei waar u uw tocht kunt onderbreken om de 2e- eeuwse
kerk met haar prachtige fresco’s of de Kepez-kerk, die stampt uit de
10de eeuw, te bewonderen. Vervolgens roepen de traditionele stenen
huizen in Mustafapaşa (Sinasos) met bewerkte en versierde gevels
weer een heel andere periode in herinnering. Nog steeds in
zuidelijke richting leidt even voorbij het dorp Cemil een pad
westelijk van de weg u naar de Keşlik-vallei waar u een
kloostercomplex de Kara kilise en de Meyvalı kerken zult vinden. De
laatste twee zijn met fresco’s versierd. Terug op de hoofdweg zorgt
het dorp Taşkınpaşa met 14e-eeuwse Karamanid-moskee, een
mausoleumcomplex en de overblijfselen van een medresse-portaal aan
de rand van stad voor de nodige variatie. Het volgende dorp is
Şahinefendi waar aan het eind van het voetpad 500 meter oostelijk
van het dorp de 12e-eeuwse kırkşehitler-kerk, versierd met mooie
fresco’s, ligt.
Soğanlı (Soganli), 50 km ten
zuiden van Ürgüp, is een schilderachtige vallei met talloze kapellen,
kerken, huizen en tombes. De frisco’s, variërend in ouderdom van
8ste tot 13e eeuw, tonen de ontwikkeling van de Byzantijnse
schilderkunst. Vier kilometer ten noorden van Ürgüp ligt de
wonderlijke Devrent-vallei, waar weer en wind het gesteende heeft
omgevormd tot kegels, torens en obelisken, de zogenaamde
feeënschoorstenen. Twee kilometer in westelijke richting, in de
Çatalkaya-vallei, hebben de feeënschoorstenen een merkwaardige
paddestoelvorm, wat tevens het symbool van de stad is geworden.
Het Göreme (Goreme)
-Openluchtmuseum, een kloostercomplex bestaande uit kerken en
kappellen die met fresco’s bedekt zijn, behoort tot een van de meest
bezochte plaatsen in centraal Turkije. Het meeste kappellen dateren
van de 10e tot 13e eeuw (de Byzantijnse en Seltsjoeks periode) en
velen zijn gebouwd volgens een kruisvormig grondplan, met een
centrale koepel gedragen door vier pilaren. In noordelijke vind u
naast verscheidene kerken, uit rots gehouwen tombes. Tot de meest
fameuze kerken van Göreme worden gerekend de Elmalı-kerk, het
kleinste en meest recente bouwwerk,de Yilanlı-kerk met fascinerende
fresco’s van de vervloekten temidden van kronkelende slangen, de
Barbara-kerk en de Çarıklı-kerk. Niet ver van de hoofdgroep toont de
Tokalı kılıse prachtige fresco’s, die scènes uit het Nieuwe
Testament voorstellen.
De stad Göreme (Goreme) ligt
juist in het centrum van de vallei met kegels en feeënschoorstenen.
Sommige cafés restaurants en pensions zijn uitgehouwen in de rotsen.
Voor het winkelende publiek zijn er kilims en kleden in overvloed.
Wanneer u Göreme verlaat, komt u in een van de mooiste valleien van
het gebied. Rotsformaties als uit een fantasieverhaal rijzen bij
elke bocht voor u op en verleiden u te blijven kijken en u te
verbazen over haar ontstaan. Wie de trappen beklimt naar de top van
het fort van Uçhisar, ziet de hele regio onder zich opdoemen. Kleden,
kilims en populaire souvenirs kunnen makkelijk worden verkregen in
de rijen winkels in de smalle straten van het stadje.
Als u Göreme in noordelijke
richting verlaat, vindt u in Çavuşin een kerk met 3 apsissen en het
klooster van Johannes de Doper. In het stadje zijn er kappellen en
kerken, en sommige rotswoningen zijn nog steeds bewoond. Op de weg
naar Zelve markeren feeënschoorstenen de weg. Het is helaas
gevaarlijk om de kerken in de Zelve-vallei te bezoeken, omdat erosie
de vloer van de meesten heeft aangetast.
Het lieflijke stadje Avanos, aan
de oever van de rivier de Kızılırmak, toont voorbeelden van de
aantrekkelijke lokale architectuur en heeft een reputatie vanwege
het lokale handwerk. Ieder jaar in augustus is Avanos het toneel van
het kunst- en toerismefestival, waar een creatieve en vriendelijke
sfeer heerst. Aardewerk is het meest populaire handwerk en het is
meestal mogelijk om zelf te proberen om een pot te maken in een van
vele pottenbakkerijen. Geweefde en geknoopte tapijten komen ook weer
sterk op. Wanneer u Avanos in zuidelijke richting verlaat, passeert
u een interessante karavanserai, Sarıhan. Langs de route Nevşehir -Ürgüp
kunt u Ortahisar met zijn uitgehouwen fort bijna niet missen.
De kerken in de Balkan-vallei
behoren tot de oudsten in de Göreme-regio. In de naburige
Hallaç-vallei toont het Hallaç-klooster decoraties uit de 10e en 11e
eeuw. Noordelijk van Ortahisar ligt de Kızılçukur-vallei, bekend
vanwege haar adembenemende schoonheid,vooral bij zonsondergang. In
de vallei vindt u de 9e-eeuwse Üzümlü-kerk. De ondergrondse steden
Kaymaklı, Mazı, Derinkuyu en Özkonak werden allen door de christenen
gebruikt in de 7e eeuw in poging om aan vervolging te ontsnappen.
Zij trokken zicht tijdens de beeldenstorm van de Byzantijnen en
andere invasies terug in deze veilige, verborgen steden. Als
volledige onafhankelijke gemeenschappen, bevatten deze steden
opslagruimten voor graan, stallen, slaapvertrekken, keukens en
luchtschachten. Vandaag de dag zijn ze goed verlicht en vormen ze
een onmisbaar en fascinerend element tijdens een toer in Cappadocie.
Het ten westen van Avanos gelegen Gülşehir heeft Hettitische
rotsinscripties, terwijl in het nabijgelegen Gökçetepe een reliëf
Zeus te zien is. In zuidelijke richting voert de weg naar Nevşehir u
lang de 13e-eeuwse St.Janskerk en even verderop zijn in Açıksaray
kerken en kapellen in de rotsen te vinden.
Het
kruispunt van twee continenten
-
TransAnatolie Tour
- Groep A -
Internationale Licentie N°4938 - Het Turkse Ministerie van
Cultuur en Toerisme
|
|
